We starten de dag, met net als gisteren, een zelf gemaakt ontbijtje. De hotelkamer is vreselijk koud, zo koud dat er zelfs verwarming in het matras is geïnstalleerd. Mamma mia, het zijn echt koude nachten hier!

Vandaag een natte en donkere dag in het vooruitzicht. Het regent en het is zo grijs dat het er niet naar uit ziet dat het snel droog wordt, de eerste dag dat het regent deze vakantie. We gaan vandaag terug rijden langs Melbourne om zo te beginnen aan de Great Ocean Road. Deze weg staat overal omschreven als een van de mooiste kustwegen van de wereld. De weg van ruim 200 kilometer loopt langs de zuidkust van Australië, direct langs de oceaan. Onze reisadviseuse (google maps) geeft een route aan van 6 uur. Dat valt mee.

Rond een uur of een kwamen we aan bij het visitor centre in Torquay. Hier begint de Great Ocean Road. Ze vertelde ons waar we mooie views kunnen vinden en welke plekken de moeite waard zijn om te stoppen. Na onze mededeling dat we een hotel geboekt hadden in Port Campbell keek ze verontrustend op de klok. Mmm, dat wordt dus flink doorrijden, volgens haar was het nog wel vijf uur rijden naar Port Campbell. Met die gedachte en het feit dat het om vijf uur donker wordt besloten we de picknick lunch (die toch al in het water was gevallen) over te slaan en te vertrekken.

Een lange rit met heel veel heuvels en bochten. Sommige stukken konden we maximaal 35 km/uur rijden. Tsja, dat verklaart inderdaad de langere reistijd. Dat heeft google niet in geprogrammeerd! Ondanks de regen vinden we dit toch een prachtige weg. We rijden op sommige stukken een paar meten van de oceaan! Je hoort de golven in de branding terwijl je aan het rijden bent.

Onderweg zijn we gestopt bij Great Otway National Park. Hier leven koala's en kangoeroes in het wild. Na wat zoeken hebben we 4 koala's gevonden. Met een voldaan gevoel vervolgden we onze rit. We komen trouwens onderweg weinig mensen tegen. Het gevoel van Amerika (Death Valley) komt weer een beetje terug, alleen dan niet wat betreft de temperatuur ;-)

Op tien minuten voor onze eindbestemming kwamen we aan bij de Twelve Apostles. Hier liggen reusachtige rotsen in het water langs de kust. Een prachtig gezicht. De golven beuken tegen de Inmiddels zijn het er elf omdat er eentje volledig is ingestort (in 2005).

Uiteindelijk kwam het dus allemaal goed en reden we rond half zes Port Campbell binnen. Toch ruim acht uur gereden vandaag. Daar hebben we ons iets op verkeken.

Met een voldoen gevoel eindigden we bij een gezellig restaurant in het plaatsje waar we ook overnachten, dat in totaal uit twee straten bestaat!