Heerlijk, een ochtend niet zo vroeg op. Dat is toch wel heel lekker. Vandaag voor het eerst met de auto op pad. We gaan naar Phillip Island, een schiereiland op zo'n 2,5 uur rijden van Melbourne.

Het rijden gaat voorspoedig en valt eigenlijk alles mee. We snappen alleen nog niet helemaal waarom de vrachtwagens links en rechts inhalen. Sommige vrachtwagens van zo'n 25 meter halen personenwagens in met snelheden van boven de 100 km/uur. Best apart.

We komen aan het begin van de middag aan op Phillip Island, even langs het visitor center. Hier geven ze top informatie over de omgeving en dingen die te doen zijn. We kopen alvast tickets voor de Pinguïn Parade. Bij zonsondergang komen de pinguïns uit de zee en lopen het strand op, het land in. We kopen Plus kaartjes waardoor we extra dichtbij zitten. 90 dollar, wat een afzetters maar goed, op grote afstand zitten is niets voor ons ;-).

We besluiten het koeien melken en het museum over te slaan (was een tip van de mevrouw van het visitor centre, maar koeien en musea hebben we in Nederland tenslotte ook) en direct naar het Koala Conservation Centre te gaan. Hier leven koala's in hun eigen natuurlijke omgeving en heb je kans om ze te zien. We maken een rondje door het reservaat en zien er 5 in de bomen zitten, ze slapen allemaal. Jammer zeg, ze zitten als een bolletje hoog in de bomen. Koala's slapen zo'n 20 uur per dag! Tsja, dat schiet natuurlijk niet op voor de foto's. Hoe moeten we dit het thuisfront nu uitleggen? We hebben koala's gezien maar geen foto's want ze sliepen op 30 meter hoogte, dat zien we niet zitten. We besluiten een rondje of 10 door het park te doen en te wachten totdat er eentje wakker wordt....

Na anderhalf uur rondjes te hebben gelopen en omhoog gekeken te hebben krijgen we zere benen en een stijve nek. Tijd voor een ijsje. Na een korte break dringt Corina nog even aan: 'Zullen we nog een rondje?' Pff, vooruit dan maar, wie weet springen ze nu wel door de bomen heen!

Hoe is het mogelijk!! We spotten een koala die wakker aan het worden is en heerlijk in de zon zit. En wij zijn de enige die hem zien en heerlijk rustig foto's van hem kunnen maken. O jee, er komt een bus vol met Chinezen aanlopen, luidruchtig met veel kinderen, inclusief gids, dat gaat niet goed komen op deze manier. Maar we hebben een plan. Demis kijkt rustig fluitend de andere kant op en schiet foto's van een lege boom terwijl Corina zich naar de groep snelt en 'geïnteresseerd' met de groep meekijkt zoekend naar koala's (alleen dan de verkeerde kant op). De Chinezen volgen prima, super, de Chinezen de andere kant op gestuurd en wij kunnen in alle vrijheid onze vriend op de foto zetten, die er inmiddels gezellig voor is gaan zitten!

Later zien we nog een koala met kind zitten op oogafstand. Top! We besteden bijna de gehele middag in het park. Na ons geslaagde koala avontuur vertrekken we richting de pinguïn parade, waar we om 16.45 uur moeten zijn. Bij zonsondergang (rond 17.45 uur) komen ze het water uit, iedere dag weer, totaal zo'n 325. Het zijn de kleinste pinguïns ter wereld die hier leven. Foto's maken is ten strengste verboden omdat de dieren van het flitslicht schrikken en dan terug naar zee kunnen gaan. Rangers houden alles strak in de gaten. Helaas dus geen foto's.

De pinguïns zijn echt super grappig om te zien, ze 'waggelen' op een meter langs je heen op zoek naar hun slaapplek. Een super ervaring en geweldig om te zien! Rond 19.00 uur vertrekken we naar Cowes, op zo'n 10 minuten rijden van de pinguïns. Het is hier trouwens 's avonds bizar donker, zeker in de natuurgebieden. We hebben bijna continu met groot licht aangereden, aangezien het hier wemelt van de kangoeroes op de weg en niet van de automobilisten. De kans dat je in het donker een kangoeroe aanrijdt is erg groot, daarom wordt het ook erg afgeraden om niet in het donker in Australië buiten de steden te rijden.

We eindigen de dag rond 19.30 uur bij de Italiaan in dorpje Cowes waar we slapen.