Je hebt wel eens van die dagen dat het niet mee zit. Je weet wel, van die dagen dat alles tegen zit. Wij hadden er eentje, op zaterdag 14 juli (zwarte zaterdag in Nederland toch?)

's Ochtend liep alles nog op rolletjes. Vroeg op, snel aankleden en op weg naar het vliegveld. Bij het inpakken van de rugtas glipte de camera uit Demis zijn tas....KNAL. Lens eraf en afgebroken. Mooi, dat worden niet veel foto's meer vandaag. In alle haast naar het vliegveld gereden, nog best even stressen.....

Online inchecken bij Qantas, dat is super....dachten we. Je koffer mag niet meer dan 23 kilo wegen en de digitale weegschaal is streng ;-(. Koffer open, spullen overladen, opnieuw wegen, nu de andere te zwaar...man man man. De gewichten van de koffersmag je namelijk niet combineren.

Doorgezweten zaten we in het vliegtuig. Wel een goede vlucht gehad, prachtig uitzicht over de outback! Aangekomen in Alice Springs moesten we 2,5 uur wachten op de auto. Ja we konden hem wel eerder krijgen maar moesten dan 170 dollar extra betalen. Dachten we dus niet.
Dan maar een heerlijke tosti, helaas, de winkel lag achter de douane en dus moeten we met koffer en al weer terug door de douane (er zijn namelijk geen winkeltjes o.i.d. na de douane). Omdat de koffer nu ook door de douane terug moest werd deze eruit gehaald omdat er een (nagel) schaartje gezien werd. Helaas, Demis mocht bij de koffers blijven wachten en Corina mocht de tosti halen.

Na gesleep en veel tijd verloren te hebben (maar die hadden we toch genoeg) genoten we van onze tosti. Corina had een lekker tomatensausje geregeld, je weet wel, van die rode. Maar hoe gaat dit eigenlijk open? Misschien even knijpen, dacht Corina. FLATS. De volle inhoud van de saus in haar gezicht, nek, shirt, trui, haar, etc. We zullen jullie de foto's besparen want dan denken jullie dat er een moord is gepleegd. Dat gaat lekker vandaag!

Om drie uur konden we de auto gaan ophalen, eindelijk. Alles goed en wel geregeld, een Toyota Kruger. Mooi, die hadden we ook besteld, een 4WD. Nee zei de mevrouw, dat is een AWD. Met als verschil dat we niet op de gravel roads (onverharde wegen) mogen rijden. Oh fijn, daarom hebben we juist dit dure (!) monster gehuurd! Jammer dus. De auto is trouwens wel bizar. Een dikke SUV Toyota Kruger V6. Wat een beest! Jordy weet wel waar we het over hebben ;-). De auto heeft trouwens wel dorst, 1 op 7.

Eenmaal aangekomen op ons resort, wat trouwens hier belachelijk duur is. Ontbijtje 54 dollar voor twee personen, internet 10 dollar per uur, en zo verder, staat Corina een tijdje te staren naar haar koffer. Waarom krijg ik hem nu niet open? Euhhh, omdat de rits en zijkant volledig zijn afgescheurd? Wel ja, dan scheuren we koffer wel open, alleen gaat ie dan niet meer dicht. Koffer kapot dus. Waarom gaat alles mis vandaag?

Bij de lokale supermarkt maar spanbanden gekocht, haha, we lijken nu wel familie Flodder, een half open koffer met spanbanden aan elkaar gebonden, een dikke bak en een flut camera ;-)

Inmiddels waren we voor de bezienswaardigheden te laat want alles was inmiddels dicht. Met onze bolide zijn we maar naar de MAC gereden, dat hadden we wel verdiend!!!

Nu maar de lichtpuntjes: We worden op straat bekeken met onze dikke bak. Dit had Demis nooit voor elkaar gekregen als er alleen asfalt gepland stond ;-). Het is hier mooi weer, rond de 20 graden en geen wolkje aan de lucht! Shirtjes kunnen aan. Morgenochtend gaan we vroeg rijden naar Uluru, waar Ayers Rock ligt. Dit ligt op zo'n 6 uur rijden.